موضوعات دمای اندازه گیری شده و مقادیر لذت‌بخش چهار نمونه آب آشامیدنی (5 درجه، 16 درجه، 22 درجه، 38 درجه سانتی‌گراد) را پس از ورزش و در یک روز کنترل ارزیابی کردند.

نوشیدن آزاد هر یک از چهار نمونه به مدت 20 دقیقه پس از ورزش مجاز بود و میزان مصرف اندازه‌گیری شد.

 

 

محققان پرسشنامه های مربوط به حالات ذهنی خود را تکمیل کردند. آب خنثی حرارتی حسی نزدیک به 22 درجه سانتیگراد بود که همچنین به طور عاطفی خنثی ارزیابی شد.

محققان در مقیاس لذت پس از تمرین، 16 درجه سانتیگراد آب را بالاتر از یک روز کنترل ارزیابی کردند، علیرغم این واقعیت که هیچ تغییری در درک این دما مشاهده نشد.

پاسخ به پرسشنامه علائم نشان داد که ورزش بر ادراک تشنگی، تعریق، گرمی بدن و خشکی دهان تأثیر مشخصی دارد.

احساس پری معده نمی تواند دلیل آبرسانی ناقص بیشتر افراد در زمان تعیین شده باشد.

پیشنهاد شد که کاهش سریع علائمی که باعث شروع نوشیدن می‌شود، مسئول قطع نوشیدن است.

نقش دمای آب در کاهش علائم تشنگی مورد بحث قرار گرفت.

 

 

میزان آب نوشیدنی در حین تمرین و پس از آن ،از اهمیت ویژه ای در سوخت و ساز بدن و جایگیزینی آب از دست داده در حین تمرین برخوردار است.

بر اساس تحقیقات انجام گرفته در طی سالیان گذشته اهمیت این موضوع یعنی میزان مصرف آب آشامیدنی حین ورزش و پس از آن از هر موضوع دیگری در تغذیه ورزشکاران پر اهمیت تر بوده و جزء مسائل اولیه به شمار میرود.